Wat zijn dit jaar de meest opvallende, opmerkelijke en spraakmakende ontslagzaken? Advocaat arbeidsrecht Sander Schouten zet ze op een rijtje.
Een supermarktmedewerkster bij Deen werd op staande voet ontslagen wegens het nemen van een hap uit een donut. Omdat ze dit al eerder had gedaan had ze al eerder een individuele waarschuwing ontvangen maar haar gedrag niet gewijzigd. In haar ontslagbrief schreef Deen: ”Sterker nog: u geeft in het gesprek aan dat u het normaal vindt om de te verkopen waar even te proeven! Deze uitspraak tezamen met de eerder geconstateerde incidenten waar u officiële waarschuwingen voor ontving, doet ons concluderen dat u maling heeft aan de binnen Deen geldende regels en voorschriften.”
Op het verzoek van Deen werd de
arbeidsovereenkomst
De overeenkomst waarbij de ene partij, de werknemer, zich verbindt in dienst van de andere partij, de werkgever, tegen loon gedurende zekere tijd arbeid te verrichten.
» Meer over arbeidsovereenkomst
arbeidsovereenkomst door de kantonrechter ontbonden. Omdat de ontbinding volgens de kantonrechter het gevolg is van ernstig verwijtbaar gedrag van de werkneemster, werd het contract ontbonden zonder inachtneming van een opzegtermijn. De werkneemster kreeg op grond van een bijzondere wettelijke bepaling nog wel een
transitievergoeding
De ontslagvergoeding waar werknemers met een dienstverband van minimaal 2 jaar recht op hebben bij onvrijwillig ontslag.
» Meer over transitievergoeding
transitievergoeding: een bedrag van € 6.503,-. Door het gedrag van de werkneemster had ze geen recht op de zogenaamde aanvullende ‘billijke vergoeding’.
Een medewerker van een instituut voor slechtzienden en blinden noemde in e-mailverkeer een andere (notabene blinde) medewerker een “blindj verke” (‘blind varken’ in Limburgs dialect) en een “kutmongool”. Nadat de werkgever dit ontdekte bood hij de werknemer een beëindigingsovereenkomst aan. Omdat de werknemer daar niet mee akkoord ging vroeg de werkgever de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden.
De kantonrechter vond dat de werknemer zich onbehoorlijk en oncollegiaal had uitgelaten over haar collega. Gelet op het feit dat de activiteiten van de werkgever bestaan uit het behandelen van mensen met een visuele beperking en er bovendien regels waren over het onderwerp pesten en e-mailgebruik én omdat de beledigde medewerker blind is oordeelde de kantonrechter dat de werknemer verwijtbaar was. Ze diende daarom volgens de kantonrechter ‘op de spreekwoordelijk blaren te zitten’ en haar arbeidsovereenkomst werd ontbonden, zonder dat ze bovenop de transitievergoeding aanspraak kon maken op een aanvullende billijke vergoeding.
Een manager ontving in het weekeinde een bericht dat af lijkt te komen van zijn baas: ”Verdomme jongens, ik weet niet wat jullie gisteren allemaal uitgespookt hebben, maar het is één grote bende hier. En dat moest nou maar is afgelopen zijn. Ik ben in staat om jullie er allemaal uit te gooien. Maandag gesprek op kantoor”.
De leidinggevende vreesde dat zijn manager woest op hem was en de daad bij het woord zou voegen. De maandag erop bleek dat het een grap betreft van een van de werknemers. De leidinggevende ontsloeg de werknemer op staande voet. De werknemer accepteerde het ontslag, maar eiste wel diverse vergoedingen waaronder een transitievergoeding van ruim € 26.000,-.
De rechter was het met leidinggevende eens dat de grap ‘de grenzen van het acceptabele wel heeft overschreden.’ Maar voor ontslag was volgens de rechter geen
dringende reden
Een gedraging van een werknemer die zodanig is dat van de werkgever niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.
» Meer over dringende reden
dringende reden, de leidinggevende had ‘moeten kiezen voor een minder zware sanctie.’ De werkgever werd veroordeeld om zo’n € 45.000,- aan vergoedingen aan de werknemer betalen plus niet genoten maar wel opgebouwde vakantiedagen en een vakantietoeslag.
Een alcoholische patiënt die gedwongen opgenomen was werd in een gesloten inrichting in zeer beschonken toestand aangetroffen. Een verpleegkundige had de patiënte tijdens een wandeling toegestaan om een glas wijn te drinken. Een paar dagen later liep de patiënte weg om zich ergens volledig te bezatten. Nadat de familie een klacht indiende diende werkgever een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst van de verpleegkundige bij de kantonrechter in.
De kantonrechter vond de misstap van de verpleegkundige niet voldoende voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst en wees het verzoek af. Nadat de werkgever hoger beroep instelde oordeelde het gerechtshof eveneens dat er onvoldoende reden was voor ontslag. Het hof oordeelde dat de verpleegkundige inderdaad had nagelaten om de alcoholconsumptie te melden, maar niet verweten kon worden dat de patiënte later weggelopen was.
Ook de arbeidsverhouding was volgens het hof niet verstoord: van een professionele zorgverlener op het vlak van de psychiatrie mag worden verwacht dat zij serieuze pogingen doet om de ontstane (wederzijdse) vertrouwensbreuk te helen. Er is namelijk ook wat af te dingen op de beslissing van de psychiater om de wandeling in eerste instantie toe te staan.
De verpleegkundige kon dus gewoon in dienst blijven van de zorginstelling.
Een woningstoffeerder ging op de werkvloer door het lint. “Mijn schoonfamilie gaat eraan” en “Ik maak ze af” waren enkele uitlatingen van de man. Collega’s liepen bang weg, de baas vroeg meerdere malen wat er aan de hand was maar de man gaf geen antwoord. Hij liep weg en keerde nog een keer dreigend terug met gebalde vuisten. De baas besloot de man te ontslaan en diende een klacht tegen hem in bij de politie. Het bleek niet de eerste keer te zijn dat de man voor problemen zorgde. Hij had al een officiële waarschuwing ontvangen wegens veelvuldig te laat komen en bleek al eens vastgezeten te hebben na huiselijk geweld tegen zijn schoonfamilie.
Naar het oordeel van de kantonrechter was ontslag op staande voet een te zware sanctie. Het had eerder voor de hand gelegen om de man op non-actief te stellen en hem thuis tot rust te laten komen. De werkgever werd veroordeeld tot het betalen van ruim € 27.000,-.