Voor aansprakelijkheid van de werkgever voor schade van de werknemer is vereist dat de werknemer de schade heeft geleden in de uitoefening van zijn werkzaamheden. Komt dit vast te staan, dan is de werkgever in principe aansprakelijk voor die geleden schade. Dit is anders indien de werkgever kan aantonen dat hij heeft voldaan aan zijn
zorgplicht
De verplichting van een opdrachtnemer om de zorg van een goed opdrachtnemer in acht te nemen.
» Meer over zorgplicht
zorgplicht om te voorkomen dat zijn werknemer schade lijdt in de uitoefening van de werkzaamheden, of dat de schade een gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer, of dat de schade ook zou zijn ontstaan als hij de zorgplicht volledig zou zijn nagekomen. Het is een lastige bewijspositie voor een werknemer om aan te tonen dat hij schade leed in de uitoefening van de werkzaamheden.
Onlangs heeft de kantonrechter Amersfoort een vonnis gewezen inzake een
werkgeversaansprakelijkheid
De aansprakelijkheid van werkgevers voor schade toegebracht aan een derde door een fout van een werknemer.
» Meer over werkgeversaansprakelijkheid
werkgeversaansprakelijkheid-kwestie. Arbeidsrecht advocaat Sander Schouten legt uit.
Werkgever exploiteert een zorginstelling die zich onder meer richt op de ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking. Werkneemster was werkzaam als groepsleider in het orthopedagogisch behandelcentrum, waar jongeren met zeer ernstige gedragsproblemen worden behandeld. In een late dagdienst deed zich een incident voor, waarbij een tweetal jongeren zich agressief gedroegen tegen werkneemster en haar collega. Haar collega kreeg een kopstoot en werd door een van de jongeren in een wurggreep genomen. Op het moment dat werkneemster haar collega wilde helpen, kreeg zij een duw en viel zij tegen een muur of een kast. Hierop heeft werkneemster zich ziekgemeld. Werkneemster heeft onder andere last van haar armen, schouders en rug, vermoeidheidsklachten, duizeligheid en tintelingen in de handen.
Werkneemster ondernam verschillende re-integratiepogingen, maar dit leidde jammer genoeg niet tot een herstel. Na twee jaar ziekte, ontving werkneemster een WIA-uitkering. Werkgever zegde de arbeidsovereenkomst met werkneemster op na de verkregen ontslagvergunning van het UWV.
In 2011 oordeelde de kantonrechter al dat werkgever is tekortgeschoten in haar in artikel 7:658 lid 1 BW omschreven zorgplicht en dat zij aansprakelijk is voor de schade die werkneemster heeft geleden, en nog zal lijden, als gevolg van het incident. In hoger beroep bekrachtigde het gerechtshof de uitspraak van de kantonrechter. Uit de uitgebrachte deskundigenberichten van de neuroloog, de neuropsycholoog en de psychiater blijkt dat werkneemster sinds het incident lijdt aan een groot aantal klachten, waarvoor zij de nodige medicatie gebruikt.
Kantonrechter meent dat het belangrijk is dat er meer duidelijkheid komt over de opmerking van de psychiater dat er sprake is van aggravatie. De psychiater is uitgenodigd voor een
comparitie
Een zitting waar de rechter vragen aan partijen kan stellen.
» Meer over comparitie
comparitie van partijen.
Tijdens de comparitie van partijen leest de psychiater zijn schriftelijke verklaring voor. Hij komt nu tot de beslissing dat zijn diagnose aggravatie onjuist is en dat werkneemster lijdt aan een conversiestoornis. Omdat deze nieuwe diagnose voor partijen als een verrassing kwam, hebben beide partijen de gelegenheid gehad om te overleggen met hun geneeskundig adviseur. Werkgever heeft in zijn akte aangevoerd dat het waarschijnlijk in strijd is met de professionele standaard voor psychiaters om zonder nader onderzoek de eerder gestelde diagnose te herzien. Hij betwist de juistheid van de diagnose. Werkneemster kan zich vinden in de nieuwe diagnose en stelt dat haar vorderingen kunnen worden toegewezen.
De kantonrechter oordeelt dat werkgever zijn opmerking onvoldoende heeft uitgewerkt. De kantonrechter gaat dan ook uit van de nieuwe diagnose van de psychiater. Uit de onderzoeken van de deskundigen volgt dat werkneemster haar klachtenpatroon steeds consistent, consequent en samenhangend heeft gepresenteerd. Uit de deskundigenberichten leidt de kantonrechter ook af dat de klachten op zichzelf plausibel zijn en dat voor de klachten en beperkingen geen andere oorzaak is aan te wijzen dan het incident.
De kantonrechter meent dat daarmee vast staat dat er een voldoende oorzakelijk verband bestaat tussen de klachten en beperkingen van werkneemster en het incident. Volgens de kantonrechter is geen sprake van aggravatie en dat geen nader neurologisch onderzoek noodzakelijk is.
Werkneemster vordert haar schade tot nu toe vast te stellen en vordert geen toekomstschade. Indien zij deze toekomstige schade zou willen vorderen, dan zal zij in de toekomst moeten bewijzen dat zij vanaf nu al hetgeen in redelijkheid van haar kan worden verwacht heeft ondernomen om haar schade te beperken. Uit de diagnose van de psychiater blijkt immers dat er therapeutische mogelijkheden zijn die de gevolgen van het incident zoveel als mogelijk kunnen beperken. Uiteindelijk wijst de kantonrechter een bedrag van € 203.182,48 toe aan schadevergoeding.
In de zaken over werkgeversaansprakelijkheid – zoals ook in deze zaak – gaat het vaak om (bewijs van) het causaal verband tussen de uitoefening van de werkzaamheden en het ontstaan van de schade. Wordt u aansprakelijk gesteld door uw werknemer wegens schending van de zorgplicht of wilt u uw werkgever aansprakelijk stellen voor de door u geleden schade bij het uitvoeren van uw werkzaamheden? Neem dan contact op met een arbeidsrecht advocaat.