Onderbouwing incassokosten: belangrijk!

Op grond van artikel 6:96 lid 2 onder c BW kunnen in een gerechtelijke procedure de buitengerechtelijke incassokosten, voor zover redelijk, worden vergoed. De hoogte van deze kosten worden door rechters doorgaans vastgesteld aan de hand van de bedragen uit het Rapport Voor-Werk II. In een recente uitspraak heeft de Hoge Raad bepaald dat de rechter niet zomaar de in het rapport genoemde bedragen mag toewijzen. De rechter dient altijd te beoordelen of het gevorderde bedrag redelijk is in het licht van de omstandigheden van het geval. Incasso advocaat Thomas van Vugt legt uit.

Buitengerechtelijke incassokosten

Slechts buitengerechtelijke incassokosten Kosten die zijn gemaakt bij de incassering van een vordering.
» Meer over incassokosten incassokosten waarvan vast staat dat deze in de gegeven omstandigheden redelijk zijn en de verrichte werkzaamheden redelijkerwijs noodzakelijk waren om de vordering te innen, komen voor vergoeding in aanmerking. Zowel het maken van de kosten, als de hoogte van de gemaakte kosten moeten dus redelijk zijn. Dit wordt ook wel de dubbele redelijkheidstoets genoemd. Rechters in Nederland zijn terughoudend in het toewijzen van incassokosten. In het Rapport Voor-Werk II zijn richtlijnen geformuleerd voor de vaststelling van buitengerechtelijke kosten door de rechter. Uit het rapport volgt onder meer dat een vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten alleen aan de orde is “wanneer aangetoond is dat er werkzaamheden zijn verricht die meer omvatten dan een paar aanmaningen, het doen van een schikkingsvoorstel, het inwinnen van eenvoudige inlichtingen of het op de gebruikelijk manier samenstellen van het dossier”. Het Rapport bevat tevens een staffel voor de vaststelling van de hoogte van de buitengerechtelijke incassokosten.

Specificatie gemaakte incassokosten

In een recente uitspraak van de Hoge Raad speelde het volgende. Tussen partijen is een koopovereenkomst gesloten waarbij is afgesproken dat de laatste termijn van de koopprijs in november 2008 zal worden voldaan. Omdat de koper niet tijdig aan haar betalingsverplichting voldoet, komen partijen vervolgens een betalingsregeling overeen. Omdat de koper ook de betalingsregeling niet nakomt, schakelt de verkoper een advocaat in om de vordering voor hem te incasseren. Verkoper vordert in deze procedure onder meer betaling van de buitengerechtelijke incassokosten voor een bedrag van € 2.842,- conform het rapport Voor-Werk II. De vordering wordt door zowel de rechtbank als het hof afgewezen. Het hof overweegt daarbij dat weliswaar sprake is van gemaakte incassokosten als bedoeld in artikel 6:96 lid sub c BW, maar dat de vordering de dubbele redelijkheidstoets niet doorstaat omdat slechts sprake was van geringe werkzaamheden ter incasso van de vordering. Daarbij waren de verrichte werkzaamheden niet voldoende gespecificeerd.

Dubbele redelijkheidstoets

In cassatie Het beroep dat tegen een arrest van het Hof kan worden ingesteld bij de Hoge Raad
» Meer over cassatie cassatie stelt de verkoper zich op het standpunt dat zijn vordering tot betaling van de incassokosten ten onrechte is afgewezen. Nu is vast komen te staan dat sprake is van gemaakte incassokosten, dient het forfaitaire bedrag te worden toegewezen zoals is vastgesteld in het rapport Voorwerk II. De Hoge Raad gaat hier niet in mee. Het rapport bevat slechts richtlijnen die de rechter bij zijn oordeelsvorming kan gebruiken en dus geen bindende rechtsregels. De rechter dient dan ook in lijn met artikel 6:96 lid 2 onder c BW altijd de redelijkheid van de gevorderde buitengerechtelijke incassokosten te beoordelen in het licht van de omstandigheden van het geval. De werkzaamheden van de advocaat van de verkoper bestonden slechts uit het verzenden van twee sommatiebrieven en het voeren van een telefoongesprek. Gelet op de verrichte werkzaamheden heeft de verkoper zijn vordering onvoldoende onderbouwd door bijvoorbeeld urenspecificaties met vermelding van het uurtarief van zijn advocaat te overleggen. De gevorderde kosten staan dan ook niet in verhouding tot die verrichte werkzaamheden ter incasso. Omdat de verkoper de  buitengerechtelijke kosten De kosten die zijn gemaakt door een crediteur ter inning van een vordering buiten een procedure.
» Meer over buitengerechtelijke kosten buitengerechtelijke kosten niet voldoende heeft gespecificeerd, hoefde het hof ook niet meer over te gaan tot begroting van de gemaakte kosten, aldus de Hoge Raad. Voor een geslaagd beroep op vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten moeten de verrichte werkzaamheden dan ook goed worden gespecificeerd en onderbouwd. Slechts verwijzen naar het rapport Voorwerk II is niet voldoende.

Incassowet 2012

Na invoering van de Incassowet op 1 juli 2012 is de rechter gehouden aan de toewijzing van de daarin opgenomen bedragen. De vergoeding wordt bepaald aan de hand van een vaste staffel aan incassokosten die wordt berekend aan de hand van een percentage van de hoofdsom en in de wet wordt opgenomen met een maximum van € 6.775,- en een minimum van € 40,-. Hierbij geldt hoe hoger de vordering, hoe lager het percentage van de hoofdsom dat wordt vergoed. De regeling is alleen van toepassing op vorderingen die na invoering van de Incassowet opeisbaar zijn geworden. Een gespecificeerde onderbouwing van de verrichte werkzaamheden is niet meer vereist. Voor een uitgebreide beschrijving van de nieuwe regeling voor buitengerechtelijke incassokosten verwijs ik u naar dit artikel van AMS Advocaten.

Advocaat incasso Amsterdam

De incasso advocaten van advocatenkantoor AMS hebben veel ervaring met het op een kostenefficiënte manier oplossen van zaken waarin sprake is van opeisbare vorderingen. Onze incasso advocaten kunnen u adviseren over de beste aanpak en strategie, en is daarbij altijd gericht op het voorkomen van problemen. Maar als het moet, wordt de gang naar de rechter niet geschuwd.