Lening aangegaan met vervalste handtekening: wie moet terugbetalen?

Een op het eerste oog standaard incassozaak neemt op de zitting een verrassende wending als de vader van de gedaagde De partij die gedagvaard wordt om te verschijnen in een rechtszaak wordt aangeduid als de gedaagde.
» Meer over gedaagde gedaagde partij, zijn dochter, erkent dat hij de handtekening van zijn dochter onder een geldleningsovereenkomst heeft vervalst. Is de dochter toch verplicht om de door een kredietmaatschappij verstrekte lening terug te betalen of ligt de verantwoordelijkheid bij haar vader? Incasso advocaat Thomas van Vugt bespreekt het vonnis.

Ingebrekestelling door de bank

Crediet Maatschappij De IJssel B.V. heeft in 2008 een bedrag van ongeveer € 33.000,– geleend aan de gedaagde in deze procedure. In de kredietovereenkomst is onder meer opgenomen dat er maandelijks een bedrag dient te worden terugbetaald. Op enig moment is er een betalingsachterstand ontstaan van ten minste twee maanden. De IJssel heeft gedaagde in gebreke gesteld en haar meegedeeld dat zij indien zij niet alsnog per ommegaande aan haar betalingsverplichtingen voldoet, de bank het gehele (restant)bedrag ineens zal opeisen. De vrouw geeft geen gehoor aan deze sommatie Een schriftelijke aanmaning om binnen een bepaalde termijn een contractuele of wettelijke verplichting na te komen.
» Meer over sommatie sommatie tot betaling en wordt gedagvaard.

Vader vervalste handtekening dochter

In de procedure stelt gedaagde zich op het standpunt dat zij de lening niet hoeft terug te betalen omdat niet zij maar haar vader destijds de kredietovereenkomst met De IJssel is aangegaan. Het contract Een akte (schriftelijke vastlegging) van een overeenkomst.
» Meer over contract contract is ook door haar vader ondertekend en het geleende bedrag is ook aan hem ten goede gekomen, aldus gedaagde. Ter zitting erkent de vader dat hij de handtekening van zijn dochter heeft vervalst. Hoe nu verder?

Valse handtekening: bewijs?

In het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is opgenomen dat een handtekening onder een onderhandse overeenkomst Een meerzijdige rechtshandeling, waarbij een of meer partijen jegens een of meer andere partijen een verbintenis aangaan.
» Meer over overeenkomst overeenkomst geen dwingend bewijs In het Nederlandse procesrecht geldt als hoofdregel dat de rechter alleen die feiten of rechten aan zijn beslissing ten grondslag mag leggen, die in de rechtszaak aan hem ter kennis zijn gekomen of zijn gesteld en die zijn komen vast te staan.
» Meer over bewijs bewijs oplevert dat die overeenkomst is aangegaan, zolang niet bewezen is van wie de ondertekening afkomstig is. De rechtbank stelt dan ook vast dat de vrouw zich er in beginsel op kan beroepen dat de handtekening, en daarmee dus hetgeen in de kredietovereenkomst is verklaard, niet van haar afkomstig is, óók wanneer de bank heeft aangenomen (en redelijkerwijs mocht aannemen) dat de handtekening echt was.

Hoge Raad: soms geen beroep op valse handtekening

Maar in 1992 heeft de Hoge Raad namelijk uitgemaakt dat als aan degene wiens handtekening is vervalt valt toe te rekenen dat de wederpartij De tegenpartij in een procedure of de partij met wie een contract is gesloten.
» Meer over wederpartij wederpartij (in dit geval: De IJssel) de handtekening voor echt heeft gehouden (en mocht houden), de zaken anders liggen. Tijdens de zitting bleek dat de dochter niet alleen vooraf van de gang van zaken op de hoogte is geweest, maar dat zij ook zelf aan de totstandkoming van de kredietovereenkomst heeft meegewerkt. Haar vader heeft aan haar voorgesteld om het geld op haar naam te lenen, waarna zij haar vader de beschikking Uitspraak in een verzoekschriftprocedure
» Meer over beschikking beschikking heeft gegeven over een recente loonstrook en haar paspoort. Zij heeft geen vragen aan De IJssel gesteld toen zij een kopie van de overeenkomst kreeg en evenmin toen zij het geld op haar bankrekening gestort kreeg. Bovendien heeft zij vanaf haar bankrekening aflossingen verricht op de geldlening.

Schijn gewekt dat handtekening echt is

De rechtbank is van mening dat gedaagde al met al de schijn heeft gewekt dat zij degene was die de handtekening onder de kredietovereenkomst heeft gezet. Onder deze omstandigheden is de rechtbank dan ook van oordeel dat zij zich niet ten opzichte van de bank kan beroepen op de vervalste handtekening. De rechtbank veroordeelt gedaagde dan ook om de restantlening vermeerderd met rente en kosten terug te betalen.