Het uitgangspunt in het burgerlijk procesrecht is dat de procespartij die (grotendeels) in het ongelijk wordt gesteld, wordt veroordeeld in de kosten van de procedure. In uitzonderingsgevallen kan de rechter de proceskosten ten laste van een derde brengen zoals van de advocaat van een partij. Dit noemt men een ‘eigen beursje’ voor de advocaat. In een recente uitspraak kwam dit aan de orde. Hidde Reitsma, gespecialiseerd in procesrecht, licht toe.
In deze zaak had een advocaat een kort geding ingesteld om de geplande ontruiming van
eiser
De partij die gedagvaard wordt om te verschijnen in een rechtszaak wordt aangeduid als de gedaagde. Dit in tegenstelling tot de eiser, de partij die het initiatief tot de rechtszaak heeft genomen en daartoe door een gerechtsdeurwaarder een dagvaarding heeft laten betekenen aan de gedaagde.
» Meer over eiser
eiser uit zijn woning tegen te houden. De
wederpartij
De tegenpartij in een procedure of de partij met wie een contract is gesloten.
» Meer over wederpartij
wederpartij was de verhuurder. In de procedure kwam naar voren dat de advocaat nog nooit contact had gehad met eiser omdat deze niet aanspreekbaar was. Hij was ingeschakeld als belangenbehartiger door eisers hulpverleners. Eiser was waarschijnlijk niet op de hoogte van deze procedure en was ook niet op de zitting.
De voorzieningenrechter stelt voorts vast dat eiser geen
volmacht
De bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten.
» Meer over volmacht
volmacht aan één van de hulpverleners heeft gegeven waaruit blijkt dat zij bevoegd waren om namens eiser de
opdracht
De overeenkomst waarbij iemand anders dan op grond van een arbeidsovereenkomst diensten verrichten voor een opdrachtgever.
» Meer over opdracht
opdracht aan de advocaat te geven tot het starten van het kort geding. Hieruit volgt dat de advocaat zonder (deugdelijke) opdracht voor eiser optreedt en niet bevoegd was de procedure int te stellen. Eiser is daarom
niet-ontvankelijk
Een partij in een gerechtelijke procedure (rechtszaak) is niet-ontvankelijk als er niet is voldaan aan de formele vereisten.
» Meer over niet-ontvankelijk
niet-ontvankelijk. Nu eiser niet rechtsgeldig in het geding is verschenen doch dit hem niet kan worden verweten, ziet de rechter aanleiding om niet eiser (als de in het ongelijk gestelde partij) maar zijn advocaat in de kosten te veroordelen. Voordat de rechter zal beslissen krijgt de advocaat de gelegenheid zijn (persoonlijke) standpunt toe te lichten. De zaak wordt voor
akte
Een ondertekend geschrift, bestemd om tot bewijs te dienen.
» Meer over akte
akte aangehouden.
In artikel 245 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering zijn drie gevallen omschreven waarin de rechter de proceskosten ten laste kan brengen van iemand die geen partij is in het geding:
1) als een partij niet bestaat;
2) als een daartoe niet bevoegde is opgetreden voor een partij;
3) of als een onbevoegde opdracht heeft gegeven tot het voeren van een geding.
Bij deze categorie moet je denken aan een foutieve naamsvermelding in de
dagvaarding
De inleiding van een procedure, die tevens de oproep bevat om op een bepaalde datum bij de rechtbank te verschijnen.
» Meer over dagvaarding
dagvaarding. In tegenstelling tot hetgeen doorgaans in rechtbankdrama’s op televisie wordt beweerd, is een foute naam in de dagvaarding niet direct fataal. Als het overduidelijk is wie er wordt bedoeld, dan blijft de fout zonder gevolgen, net zoals bij kleine spelfouten. Maar buiten deze gevallen zal een foutieve naamsvermelding leiden tot niet-ontvankelijkheid. De vraag is dan wie er opdraait voor de kosten. Bij een niet-bestaande eiser zal de rechter de kosten ten laste van degene die opdracht heeft gegeven brengen of de procederende advocaat.
Deze categorie ziet op situaties waarin een formele procespartij zoals een ouder of bewindvoerder, zonder bevoegdheid (bv. zonder een daartoe vereiste machtiging van de kantonrechter) optreedt voor een materiële procespartij (minderjarige, onder toezicht gestelde). In dat geval komt de procesveroordeling ten laste van de formele partij. Onder deze categorie valt ook de situatie waarin een advocaat zonder deugdelijke opdracht optreedt (zoals in deze kwestie het geval).