Verjaring grondeigendom: bezitter door verhuur

eigendom Het het meest omvattende recht dat men op een zaak kan hebben. Eigendom is het recht om over een zaak (stuk grond, voorwerp, hoeveelheid geld enz.) naar eigen goeddunken te beschikken.
» Meer over eigendom Eigendom kan verkregen worden door verjaring Verjaring betekent dat een rechtsvordering door verloop van een bepaalde tijd niet langer in rechte afdwingbaar is.
» Meer over verjaring verjaring van de rechtsvordering tot teruggave van een goed, waaronder grond. Voor verjaring is noodzakelijk dat de vermeende verkrijger bezitter is van de grond. Bezit is een juridisch begrip, dat als volgt wordt gedefinieerd: “Bezit is het houden van een goed voor zichzelf”. Niet iedere gebruiker van een stuk grond is ook bezitter. Een huurder bijvoorbeeld, houdt de grond niet voor zichzelf, maar voor de verhuurder. Huurder is dus geen bezitter. Om te bepalen of sprake is van bezit, kijkt men naar het “uitoefenen van de feitelijke macht over een goed met de pretentie rechthebbende te zijn”. De vraag of een persoon bezitter is van een stuk van een grond, komt geregeld terug in de rechtspraak, zo ook in Rechtbank Gelderland 9 maart 2022.

De feiten

De strook grond in kwestie was onderdeel van een perceel dat in eigendom was van een familie die daarop een garagebedrijf had. Het perceel werd aan de zuidkant begrensd door een openbare weg. In de loop der tijd is over het perceel een fietspad aangelegd en na ruimtelijke herindeling is de strook tussen het fietspad en de openbare weg toebedeeld aan de gemeente. Voor de oorspronkelijke eigenaars was niet langer duidelijk dat zij eigenaars waren. Het garagebedrijf is uiteindelijk de strook grond van de gemeente gaan huren, terwijl de strook grond oorspronkelijk uit hun eigen eigendom kwam.

De vordering

Het garagebedrijf wenst dat de rechter vaststelt dat zij altijd eigenaar is gebleven van de grond. De gemeente daarentegen meent dat zij door verjaring eigenaar is geworden van de grond. Zoals al besproken, is dan in ieder geval noodzakelijk dat de gemeente bezitter is van de strook grond. De rechtbank concludeert dat de gemeente de macht uitoefent over het stuk grond met eigenaarspretentie, doordat zij de grond verhuurde aan het garagebedrijf. Het garagebedrijf erkende kennelijk het hogere recht (bezit) van de gemeente door de huur te betalen en de grond als huurder te gebruiken. Daarmee is de gemeente als bezitter aan te merken.

Naar Nederlands recht is het niet noodzakelijk om eigenaar van een goed te zijn om deze te verhuren. Daarom is het opmerkelijk dat de rechtbank dit als reden ziet voor eigendomspretentie van de gemeente. Dat het garagebedrijf zichzelf in de positie van houder plaatste door de huur te betalen, was doorslaggevend voor de rechtbank om toch eigenaarspretenties aan te nemen.