Een onjuist advies van een adviseur, hoe begroot je de schade?

Het komt met enige regelmaat voor dat advies wordt gevraagd aan een adviseur, maar dat dit advies achteraf niet juist blijkt te zijn. Het kan zijn dat je door het opvolgen van dit onjuiste advies schade hebt geleden. Schade die je niet zou hebben geleden als dit advies niet was opgevolgd. Aansprakelijkheidsrecht advocaat Lennard Noordzij bespreekt hoe in dit soort situaties de ontstane schade moet worden begroot.

Overeenkomst adviseur

In deze gevallen is een sprake van een overeenkomst Een meerzijdige rechtshandeling, waarbij een of meer partijen jegens een of meer andere partijen een verbintenis aangaan.
» Meer over overeenkomst overeenkomst die is gesloten met de adviseur. Wanneer vast komt te staan dat het door de adviseur gegeven advies onjuist is en dit onjuiste advies is opgevolgd, zal de adviseur tekort zijn geschoten in de uitvoering van de overeenkomst. In de praktijk wordt gesproken over een wanprestatie Niet nakomen van verplichtingen uit overeenkomst maakt schadeplichtig.
» Meer over wanprestatie wanprestatie.

Aansprakelijkstelling

Aangezien het kwaad al is geschied, is een ingebrekestelling Een schriftelijke aanmaning waarbij de schuldenaar die tekortschiet in gebreke wordt gesteld en hem een redelijke termijn voor nakoming wordt gesteld.
» Meer over ingebrekestelling ingebrekestelling in dit geval overbodig. Wel dient de adviseur schriftelijk aansprakelijk te worden gesteld voor de schade die door dit onjuiste advies is geleden, of voor eventuele toekomstige schade.

Bestaan en omvang schade

Als uitgangspunt voor de beantwoording van de vraag naar het bestaan en de omvang van geleden schade, geldt dat de schadevergoeding de benadeelde zoveel mogelijk in de financiële toestand moet brengen waarin hij zou verkeren als wanneer het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden.

Twee situaties vergelijken

Dit brengt mee dat de (omvang van de) schade wordt bepaald door een vergelijking van de toestand zoals deze in werkelijkheid is (oftewel: de feitelijke situatie na het onjuiste advies), met de toestand zoals die (vermoedelijk) zou zijn geweest als het onjuiste advies niet was gegeven (oftewel: de hypothetische situatie). Tot op zekere hoogte blijft dat giswerk, maar het ligt voor de hand om zoveel mogelijk rekening te houden met ontwikkelingen zoals die zich in de werkelijkheid hebben voorgedaan.

Begroting en afwikkeling van toekomstige schade

Met betrekking tot de vaststelling van toekomstige schade, geldt dat de rechter in beginsel een grote vrijheid toekent bij schadebegroting. Daarbij heeft de rechter twee opties: (i) de begroting van toekomstige schade kan worden uitgesteld of (ii) zij kan na afweging van goede en kwade kansen bij voorbaat geschieden. Ook in dat laatste geval blijft het uitgangspunt dat de werkelijk te lijden schade zoveel mogelijk wordt vergoed.

Inschatting goede en kwade kansen

Daartoe dient ook dat de feitelijke situatie vergeleken wordt met de hypothetische situatie waarin de schadeveroorzakende gebeurtenis zou zijn uitgebleven. Bij deze vergelijking komt het aan op de redelijke verwachting van de rechter omtrent toekomstige ontwikkelingen (zowel in de situatie ‘met’ als in de situatie ‘zonder’ schadeveroorzakende gebeurtenis).

Stelplicht en bewijslast

De benadeelde dient te stellen en te bewijzen dat er sprake is van schade en wat de omvang van de schade is. Uit de rechtspraak volgt echter dat hieraan geen strenge eisen mogen worden gesteld. Het is immers de aansprakelijke veroorzaker die de benadeelde de mogelijkheid heeft ontnomen om zekerheidsrecht Zakelijke rechten die strekken tot ter zekerheid van een vordering, zoals pand en hypotheek.
» Meer over zekerheidsrecht zekerheid te verschaffen over hetgeen in die hypothetische situatie zou zijn geschied.