In het dagelijkse handelsverkeer worden ze door elke grote onderneming gebruikt: algemene voorwaarden. Meestal worden ze ongezien voor akkoord getekend of online met één druk op de knop geaccepteerd. Consumenten worden beschermd tegen onredelijke bedingen in die voorwaarden. In de “zwarte” en “grijze” lijst staan de bedingen die onredelijk bezwarend zijn, of worden vermoed dat te zijn. Kleine ondernemers kunnen hier met
reflexwerking
De bescherming die kleine ondernemers aan de zwarte en grijze lijst kunnen ontlenen.
» Meer over reflexwerking
reflexwerking ook bescherming aan ontlenen. Advocaat verbintenissenrecht Sander Schouten legt uit hoe het werkt.
Bij overeenkomsten tussen bedrijven en ondernemers (b2b) gelden de zwarte en grijze lijsten niet. Zij mogen in principe afspreken wat ze willen. Niettemin is in de rechtspraak tegemoet gekomen aan de –in verhouding tot de grote bedrijven- zwakkere positie van de kleine ondernemer. Onder omstandigheden kan een kleine ondernemer die ten opzichte van de gebruiker van algemene voorwaarden gelijk staat aan een
consument
Een natuurlijke persoon die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf.
» Meer over consument
consument toch een beroep doen op de zwarte en
grijze lijst
Bedingen in algemene voorwaarden die onredelijk bezwarend worden vermoed.
» Meer over grijze lijst
grijze lijst. Dit noemen we reflexwerking.
Deze reflexwerking is ook aan de orde in een recente uitspraak van de kantonrechter te Almelo. Het betrof hier een geschil tussen twee campinghouders die samen middels een VOF een familiecamping runnen, en anderzijds Proximedia, een internationaal bedrijf dat websites maakt en daaraan verwante diensten levert. Partijen hadden in verband met het opzetten van een website een
overeenkomst
Een meerzijdige rechtshandeling, waarbij een of meer partijen jegens een of meer andere partijen een verbintenis aangaan.
» Meer over overeenkomst
overeenkomst gesloten voor de duur van 48 maanden. Proximedia hanteerde algemene voorwaarden waarin onder meer stond bepaald dat in geval van vervroegde contractbreuk Proximedia een vergoeding toekomt van 60% van de nog niet vervallen maandelijkse betalingen voor de lopende periode. De campinghouders ontbinden –onterecht, zo wordt later in de procedure geoordeeld- voortijdig de overeenkomst met Proximedia. Proximedia vordert in een procedure de verbrekingsvergoeding van 60% (onder verwijzing naar haar algemene voorwaarden).
De kantonrechter oordeelde dat de vennoten materieel niet of nauwelijks van een consument te onderscheiden waren. Hierbij nam de rechter in aanmerking dat de vennoten woonden en werkten op hetzelfde adres als waar het bedrijf gevestigd was en geen personeel in dienst hadden. Ook vond de rechter van belang dat de door Proximedia aangeboden diensten buiten het gebied van hun eigenlijke professionele activiteit, namelijk het runnen van een familiecamping, liggen.
Kortom, het beroep van de advocaat op de reflexwerking slaagde. Overigens kwam de rechter vervolgens tot de conclusie dat het beding dat in geschil was gezien de omstandigheden niet onredelijk was. De verbrekingsvergoeding werd grotendeels toegewezen.