oproepovereenkomst

Definitie oproepovereenkomst

Een officiële definitie van de oproepovereenkomst is er niet. In de praktijk gaat het erom dat een oproepkracht ‘wacht’ op een oproep van een werknemer om te komen werken. Er zijn verschillende varianten van de oproepovereenkomst.

Voorovereenkomst

Een voorovereenkomst moet worden onderscheiden van een arbeidsovereenkomst. Op basis van een voorovereenkomst is een werknemer niet verplicht om te verschijnen. In zo’n voorovereenkomst maken partijen afspraken over onder andere het loon, de functie en de arbeidsplaats voor het geval de werknemer wordt opgeroepen en komt werken. Iedere keer als de werknemer gehoor geeft aan een oproep ontstaat er een arbeidsovereenkomst voor de duur van de oproep. Op basis van de wettelijke ketenregeling ontstaat er bij de vierde oproep een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, tenzij de periode tussen de twee oproepen langer dan zes maanden is. 

Nulurenovereenkomst

Het is mogelijk een nulurenovereenkomst voor bepaalde tijd of onbepaalde tijd af te sluiten. In zo’n overeenkomst spreken partijen af dat de werknemer geen recht heeft op een minimale arbeidsomvang per week. Als de werkgever de werknemer niet oproept, heeft hij ook geen recht op loon. Maar wanneer de werknemer wordt opgeroepen is hij verplicht om te komen werken.

Drie uur loon voor elke oproep

Voor elke oproep dient de werkgever minimaal drie uur uit te betalen, ook als de werknemer maar één uur heeft gewerkt. Deze verplichting geldt overigens ook voor een werknemer die een arbeidsomvang van minder dan 15 uur heeft en niet volgens een vast rooster werkt.

Schriftelijk oproep vier dagen van tevoren

De werkgever dient een werknemer minimaal vier dagen van tevoren schriftelijk op te roepen voor werk. Bijvoorbeeld door middel van een e-mail of WhatsApp bericht. Als de werkgever de werknemer niet op tijd oproept dan is de werknemer niet verplicht. Zegt de werkgever de oproep binnen de vier dagen af, dan heeft de werknemer alsnog recht op het loon over het aantal uren waarvoor de werknemer was opgeroepen.

Na drie maanden vast aantal uren per week

Als een werknemer minimaal drie maanden achter elkaar wisselend aantal uren per week heeft gewerkt, dan geldt het gemiddelde aantal uren in die drie maanden als de afgesproken arbeidsduur per maand. Dit heet het rechtsvermoeden van arbeidsomvang. De werkgever kan dit vermoeden weerleggen als hij kan aantonen dat de oproepkracht tijdelijk extra uren heeft gewerkt, bijvoorbeeld als gevolg van piekdrukte of vervanging van een zieke werknemer. Maar als de werknemer een geslaagd beroep doet op dit rechtsvermoeden dan kan de werkgever hem niet meer zomaar voor minder uur per week inroosteren.

Aanbod vaste arbeidsomvang na één jaar

Een werknemer mag 12 maanden werken op basis van een oproepovereenkomst. Na dat jaar is de werkgever verplicht om binnen een maand een aanbod voor een vaste arbeidsomvang te doen aan de werknemer. De werknemer is niet verplicht dit aanbod te accepteren. Na twaalf maanden is de werkgever weer opnieuw verplicht een arbeidsovereenkomst met een vast aantal uren per week aan te bieden.