vrijwaring

De wet biedt de mogelijkheid om in een rechtszaak een derde in vrijwaring op te roepen. Daarmee wordt beoogd om bij een veroordeling direct de schade op de in vrijwaring opgeroepen derde te verhalen.

Een vrijwaringsprocedure is een bijzondere procedure die parallel loopt met een hoofdprocedure. Het doel is om bij een veroordeling direct de schade op de in vrijwaring opgeroepen derde te verhalen. Bijvoorbeeld naar een verzekeringsmaatschappij waarbij hij zich tegen de schade heeft verzekerd. Of als de schuldenaar iets heeft gedaan of nagelaten (hetgeen tot schade heeft geleid) op onjuist advies van een deskundige.

Een beroep op vrijwaring moet bij incidentele vordering worden ingesteld en wel direct nadat er is gedagvaard. Het is dus niet mogelijk om eerst de conclusie van antwoord Een conclusie van antwoord bevat de reactie op de dagvaarding, en kan tevens een eis in reconventie bevatten. De wet geeft diverse regels over de formaliteiten waaraan een conclusie van antwoord moet voldoen.
» Meer over conclusie van antwoord conclusie van antwoord in te dienen en vervolgens over te gaan tot oproeping in vrijwaring.

Indien de vordering tot het oproepen van een derde goed is opgesteld zal de rechtbank die meestal wel toewijzen. Tegen een afwijzende beslissing staat geen hoger beroep Ons burgerlijk procesrecht kent het beginsel dat er onderzocht wordt in twee instanties: een ieder heeft het recht op een nieuwe behandeling van de zaak door een hogere rechter.
» Meer over hoger beroep hoger beroep open. Als vrijwaring wordt toegestaan, moet de schuldenaar de derde oproepen bij dagvaarding. Er gaan vervolgens twee aparte procedures lopen: de hoofdprocedure en de vrijwaringsprocedures. Vanwege hun verknochtheid worden ze vaak gezamenlijk behandeld.