Bij een schadegeval is het aan de rechter om vast te stellen wie aansprakelijk is voor welke schade. Hierbij dient de rechter te kijken naar schuld, causaliteit en andere factoren die een rol spelen. Aan de hand van deze afweging komt de rechter tot een verdeling van de schade. Zo kan de schade volledig ten laste van één van partijen vallen of vindt er -aan de hand van causaliteit en toerekening van eigen schuld- een verdeling plaats.
Maar als de rechter de uitkomst vervolgens toch niet billijk vindt gezien de omstandigheden, heeft hij de discretionaire bevoegdheid om de verdeling van de schade te corrigeren. Dit noemt men de billijkheidscorrectie.
Uit de rechtspraak blijkt dat bij schadegevallen waarbij kinderen onder de 14 jaar betrokken zijn en bij aanrijdingen tussen voetgangers/fietsers en motorvoertuigen meestal een billijkheidscorrectie plaatsvindt: aan deze categorie slachtoffers wordt geen of slechts beperkte eigen schuld toegerekend.